Fennesz. AUN. Ash (minima)

Ne yapsa hassasiyetle kulak kabartmak ve hatta edinip arşive katmak gerekir statüsüne çoktan erişmiş olan üstad Fennesz’in bu son çalışması aslında bir film müziği projesi. Albümde yer alan 15 parçanın üçü Fennesz’in daha önce Ryuichi Sakamoto ile birlikte yayınladıkları Cendre albümünde de yeralmış. Bu üç parçada Sakamoto’nun piyano tuşeleri ara ara nefeslenmemizi sağlasa da, albümün genelinde gitarın bir adım daha arka plana alındığı parçalarda Fennesz’in o çok geniş ve zengin ses yelpazesinden çıkan başdöndürücü renklerle örülen apokaliptik ve karanlık bir atmosfer sizi karşılıyor. Albüm kartonetinde yeralan “ebedi kanunların ihmal ve inkarı yokolmayı getirecektir” notu bir anlamda film ve müziklerinin ruhunu oldukça iyi özetliyor. Zaten yönetmenliğini Elgar Honetschlager’in üstlendiği filmin de ana temaları geçmiş, gelecek ve kıyamet gibi kavramlar üzerine kurulu. Yarını dizayn etmeye çalışan insanoğlunun geleceğine verdiği tahribat ve çıkar yol için yüzünü döndüğü inanç ve dinler dünyası. Fennesz’in müzikleri ise sizi buradan alıp başka bir yere götürmüyor, adeta adım adım o evreni etrafınıza inşa ediyor. Böylelikle siz de farkında olmadan o evrenin bir parçası haline geliyorsunuz. Özetle; “Fennesz mi ? Koy sepete...”