Rudi Zygadlo ismi ajandalarımıza 2010 yılında yine Planet Mu
etiketiyle çıkan ilk albümü “Great Western Laymen” sonrasında düşmüştü.
Dubstep’i değişik formlarla buluşturan bu zihin açıcı çalışmanın ardından
doğduğu yer olan Glasgow’u terkederek Berlin’e yerleşen Zygadlo burada
beklentilerden farklı bir süreç yaşamış aslına bakarsanız. Elektronik müziğin
mabedlerinden biri olsa da Zygadlo Berlin’deki vaktinin çoğunu klasik müzik
konserlerinde ve minik resitallerde geçirmiş. Elimizdeki albümün düzenlemelerinde
de bu sürecin doğal yansımalarını yakalamak olası. Minimalist ekolü anımsatan
piyano tuşelerinin eşliğinde şarkıcı-ozan geleneğine yaslanan kompozisyonlarda
elbette yine elektronik altyapılar mevcut. Farklı müzikal yaklaşımların
harmanlandığı albüm, zaman zaman dubstep etkileşimli aksak ritmlerle örülü halinin
ve bol miktarda kullanılan editlerin de etkisiyle ilk dinlemede kolay
hazmedilemiyor. Zygadlo’nun kendi kişisel müzikal dilini yakalamak için önce
biraz sabır, sonrasında da açık bir kulak gerekiyor gibi. Planet Mu’nun ana
kimliğinden biraz uzakta, coşturmaktan ziyade oturup sakince dinlenmesi için
yapılan bir albüm olarak Tragicomedies özünde zor bir albüm. Parçalar
arasındaki değişkenliklere alışmak, tutunup gidebileceğiniz minik melodileri
yakalamak bahsettiğimiz zorluklara iki minik örnek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder