Soley. We Sink. Morr Music (minima)

Seabear ekibinin üyelerinden biri olan Sóley’nin solo albümü tam da içinde bulunduğumuz sonbahar aylarına yakışır şekilde hüzünlü bir atmosferde akıp giden dingin bir çalışma. Yumuşak ve puslu bir vokalin anlatıcılığında vücut bulan parçalarda, her biri âdeta sadece dokunarak çalınan enstrümanlar arasında özellikle piyano bir adım öne çıkıyor. En heyecanlı bünyelerin dahi kalp atışlarını sakinleştirebilecek mahiyet ve içtenlikteki (ve âdeta konuşurcasına yapılan) sıcak vokaller etrafında kendine yer bulan ritmik düzenlemeler benzersiz bir “unplugged” ortamı yaratıyor. Camdan süzülen yağmur damlalarına bakarken yudumlanabilecek bir kahvenin en ideal arka plan müziği olabilecek bu parçalar, ilk dinletide birbirine paralellikler gösterse de, ilerleyen aşamalarda her parçada sizi farklı bir duyunuzdan daha sıkıca tutuveren saklı bir enerji olduğunu da belirtmeliyiz. Gevşek piyano melodileriyle bütünlenen bu atmosferde, Sóley’nin sesi ağaçtan dökülen bir yaprak gibi sakince süzülerek diğer enstrümanların arasında keyifle dolaşıyor. Daha önce sadece altı parçalık bir EP çıkaran Sóley’nin bu ilk uzunçaları, ancak 20’li yaşlarının ortasında sesini fark eden bu İzlandalı müzisyene kulak kabartmamız için oldukça çizgi üstü bir içeriğe sahip.