Byetone. Symeta. Raster Noton (minima)

90’ların sonunda bu yana Berlin’den deneysel ve minimal elektronik müziğin ana rotasına ciddi katkılar yapan Raster Noton etiketinin ( ya da topluluğunun ) kurucularından olan Olaf Bender’in solo projesi Byetone, 2008 yılındaki akıllara kazınan çalışması Death of a Typographer’ın ardından yine etkileyici bir albümle karşımızda. Byetone bir şekilde ana akım tekno müzik tariflerinin tamamen dışında; zaman zaman eğlenceli, enerjisi yüksek, dinamik ve bir anlamda matematiksel denebilecek kuramsal bir müzik üretiyor. Robotik tınıların etrafına serpiştirilen kuvvetli baslar, “glitch” esanslı ve Pan Sonic referanslı sinyaller edepli kıvamda kullanılan gürültü parçacıklarıyla bir araya gelerek uyuşturucu bir etki yaratıyor Byetone’un müziğinde. Marazî bir yanı da bulunan parçaların döngüsel hamuruna yedirilmiş olan makine sesleri ve endüstriyel dokunuşlar yarattıkları titreşimlerle giderek daha gergin bir atmosfer oluşturuyor. Bir önceki albüme kıyasla daha agresif, sert ve taviz vermeyen bir müzikal çizginin yakalandığı bu çalışmada özellikle açılışı yapan “Topas” ve onunla el ele devam eden “Telegramm” ile “Helix” isimli parçalar bir adım öne çıkıyor. 90’ların Pan Sonic ruhunun 2000’lerdeki en güzel yansımalarından biri; daha ritmik ve daha coşkulu.